Energiecrises en voedsel
De wereld staat voor een afrekening op het gebied van energievoorziening. Ondanks tientallen jaren van oproepen om de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen te verminderen, zijn landen doorgegaan met het wijdverbreide gebruik van kolen, olie en gas om hun economieën aan te drijven. De verbranding van fossiele brandstoffen is niet alleen verantwoordelijk voor de toegenomen koolstofemissies die de opwarming van de aarde veroorzaken, maar we hebben ook een geglobaliseerde wereld gecreëerd waarin voedsel- en energiesystemen sterk geconcentreerd zijn - waardoor ze uiterst kwetsbaar zijn voor verstoringen.
Oekraïne
De oorlog in Oekraïne laat zien hoe het gebrek aan diversiteit in onze mondiale energie- en voedselsystemen de veerkracht van bestaansmiddelen aantast. Nu de prijzen van energie, meststoffen en voedsel de pan uit rijzen, kunnen mensen over de hele wereld de stijgende kosten niet opbrengen. Als gevolg daarvan dragen de stijgende energieprijzen bij tot voedselonzekerheid en humanitaire behoeften op een ongekende schaal. Door ons collectieve falen om gediversifieerde energiesystemen te bevorderen, zijn miljoenen mensen over de hele wereld aangewezen op humanitaire hulp om in hun elementaire overlevingsbehoeften te voorzien.
De inval van Rusland in Oekraïne heeft de druk op de voedselvoorzieningsketens verder opgevoerd. De twee landen zijn belangrijke voedselexporteurs (goed voor bijna 30% van de wereldwijde tarwe-export) en spelen een sleutelrol in de wereldwijde aanvoer van meststoffen. De Russische blokkade van de Zwarte Zeehavens heeft de uitvoer van voedsel en andere grondstoffen uit Oekraïne verstoord, terwijl de aanhoudende militaire agressie de oogst van dit jaar bedreigt. De oorlog drijft ook de energieprijzen op, wat ook gevolgen heeft voor de voedselvoorzieningsketens via stijgende energierekeningen en stijgende kunstmestprijzen.
De inval van Rusland in Oekraïne heeft de druk op de voedselvoorzieningsketens verder opgevoerd. De twee landen zijn belangrijke voedselexporteurs (goed voor bijna 30% van de wereldwijde tarwe-export) en spelen een sleutelrol in de wereldwijde aanvoer van meststoffen. De Russische blokkade van de Zwarte Zeehavens heeft de uitvoer van voedsel en andere grondstoffen uit Oekraïne verstoord, terwijl de aanhoudende militaire agressie de oogst van dit jaar bedreigt. De oorlog drijft ook de energieprijzen op, wat ook gevolgen heeft voor de voedselvoorzieningsketens via stijgende energierekeningen en stijgende kunstmestprijzen.
De zich ontwikkelende crisis in de voedselvoorziening
In de landbouw en de levensmiddelenindustrie wordt energie voor verschillende doeleinden gebruikt. Het directe energieverbruik omvat het elektriciteitsverbruik voor automatische irrigatie, het brandstofverbruik voor landbouwmachines en de energiebehoefte in verschillende stadia van de voedselverwerking, verpakking, vervoer en distributie. Het gebruik van pesticiden en minerale meststoffen leidt tot grote hoeveelheden indirect energieverbruik, aangezien de productie van deze inputs zeer energie-intensief is. Hoewel het aandeel sterk varieert per regio, afhankelijk van factoren als weersomstandigheden en gewastype, kunnen directe en niet-rechtstreekse energiekosten 40-50% uitmaken van de totale variabele kosten van de teelt van gewassen in geavanceerde economieën zoals de Verenigde Staten.
Conclusie
De kosten van levensonderhoud zijn de afgelopen maanden sterk gestegen, en de prijzen van voedsel en dranken vormen daarop geen uitzondering; advies om geld te besparen op boodschappen in 's werelds meest ontwikkelde economieën is inmiddels gemeengoed.
In de eerste zeven maanden van 2022 stegen de detailhandelsprijzen van voedingsmiddelen met 8,9 procent, hoger dan in dezelfde periode in 2021 (1,9 procent) en 2020 (3,1 procent). Het twintigjarig historisch gemiddelde voor dezelfde maanden van 2001 tot 2020 bedroeg 1,7 procent. Alle 13 levensmiddelencategorieën in de grafiek hebben tot nu toe in 2022 een snellere prijsstijging gekend dan in dezelfde periode in 2021 en dan in het historische gemiddelde van de prijsstijgingen tot en met juli. Alle levensmiddelencategorieën kenden in de eerste zeven maanden van 2022 prijsstijgingen van ten minste 4 procent.
In de eerste zeven maanden van 2022 stegen de detailhandelsprijzen van voedingsmiddelen met 8,9 procent, hoger dan in dezelfde periode in 2021 (1,9 procent) en 2020 (3,1 procent). Het twintigjarig historisch gemiddelde voor dezelfde maanden van 2001 tot 2020 bedroeg 1,7 procent. Alle 13 levensmiddelencategorieën in de grafiek hebben tot nu toe in 2022 een snellere prijsstijging gekend dan in dezelfde periode in 2021 en dan in het historische gemiddelde van de prijsstijgingen tot en met juli. Alle levensmiddelencategorieën kenden in de eerste zeven maanden van 2022 prijsstijgingen van ten minste 4 procent.
Meer grafieken: https://www.statista.com/topics/9262/food-inflation